Spring Time Tourism in Iran

While traveling in a four-season country extends the advantage of new experiences, varied sceneries and different activities associated with each season, yet spring remains the prime time to travel in Iran for many people. The Pleasant climate and the green terrains in the diverse geographical locals of Iran enhance the festive mood of celebrating spring season throughout the country. Spring in Iran offers the most moderate weather with delicate, fresh landscapes complimenting voyage in Iran.

By Mohsen Ghanbari

Despite the fact that many people imagine Iran to be a mostly deserted region, the geography of the country is rather uniquely diverse. Mountains bordering large deserts cover half of Iran while the country lies in between two sea-sides, the Caspian Sea up north and the Persian Gulf down south. While the hottest spot on the earth has been identified in Lut desert in the center of Iran, half of the country located in the mountains or the areas nearby can be extremely cold. Iran could be extremely hot or cold in many parts due to the combination of the dry mountain and desert climate. The coastal parts near the Caspian Sea and the Persian Golf are exceptionally humid and could get extremely hot and humid during summer. Spring season in Iran, on the other hand, bestows the most pleasant and moderate weather in all region.

Spring starts with two weeks of Nowruz celebration that is the longest holiday in Iran. Nowruz takes place from 1st to 13th of Farvardin (usually coinciding March 21st till April 2nd). People go back to work and school on the 14th day of spring with high spirits to have a fresh start of the year. As the temperature rises people’s mood enhances with the sight of the green landscapes of the mountains, forests, and coast sides.

Best spring destination in Iran:

From Caspian shores to the coast of Persian Gulf and the sea of Oman, entire Iran is at its best on spring but the unmissable places during your travel in Iran are Alborz and Zagros Mountains.

The cities on the Caspian shore are magnificent destinations for all seasons but they are at their best during spring season. The greens are at their brightest and the weather is very pleasant. In fact in spring the weather all over Iran is at its best. Guilan, Mazandaran, and Golestan are the provinces on the coast of Caspian Sea and have gorgeous sceneries because of their location.

To enjoy the fresh greenery of north of Iran you must travel to this place on May, however the travel season lasts till the end of summer.

The Alborz Mountains sitting on the south of the three provinces blocks all the humidity and the clouds in this region which make summer days cooler compare to the central parts of Iran. Siahkal, a city in Guilan is one of the best places to go in spring. The city has both flat lands covered by lush vegetation and mountainous areas. Siahkal has many caves, waterfalls, mausoleums, historic castles, and caravansarais for visit and also a major reputation for its excellent weather.

Even the plains, deserts and Sahara bloom in spring with fresh vegetation and desert flowers all over. The breathtaking vista of large wild Imperial Crown flower fields of foothills of Zagros mountains and the terrains nearby in Ordibehesht is a must see.

Ordibehesht (April 20th till May 21st) is known to be the month of traveling amongst Iranians as the pleasant air reaches its peak and the fragrance of orange blossoms are scented in many parts of Iran including the Caspian Sea coast and Shiraz. Ordibehesht of Shiraz is famous for the scent of Orange blossoms and has always been an inspiration to the poetic Persian culture. There are numerous poems by the prominent poets of shiraz regarding the spring.

Amongst many festivals that take place in spring, Golabgiri of Kashan, the festival of collecting rose water in Ordibehesht in Kashan stands out. Sizdahbedar in Farvardin is also a widespread, festive tradition of Iranians in Farvardin. Panjah Bedar (50 Bedar) is another tradition of the spring, that takes place on 19th of Ordibehesht, that is the 50th day of the New Year. The tradition of Panjah Bedar is very similar to that of Sizdah Bedar with the exception that it’s no longer as commonly celebrated in many areas except in Ghazvin Province. Panjah Bedar takes place on Ordibehesht 19th that is the 50th day of the New Year. As spring is the most popular season to travel to Iran, it is advisable to book accommodations and flights in advance.

Dorfak peak (2700m) known as the roof of Gilan is an extinct volcano and is covered by forests from the base to the top. On the way to the top of this mountain you will enjoy the scenery with the shepherds and flocks grazing on the rich grass of the mountain in thick fog and clouds.

A beautiful countryside on east of Guilan is Deylaman. This region connects to Alborz Mountains on south and to Dorfak Mountain on the east. Deylaman wilderness is mountainous with many caves, springs, and rivers and also more than 2000 years of human inhibition in the region according to the pottery and copper tools found in the area.

While staying in Guilan province try the finest black tea of Iran that is grown in Lahijan city. Also you must try Mirzaghasemi, Fesenjan, and Kabab Torsh that is the traditional Persian Kabab with the addition of pomegranate sauce!

In your Iran tour if you travel to the north-west side of the country you will see many stepped villages like Masouleh on the mountain slopes.

Awraman in Kurdish language is pronounced as Howraman or Awraman is located between Iran and Iraq in Kurdistan province of Iran. Howraman means the land of sun; Howra or Ahowra meaning sun and Mon meaning house or land. This region has soaring mountains, curving rivers, and deep valleys.

Palangan, Hajij, and Howraman Takht are historic villages in Howraman and are built on slopes of Zagros Mountain and have stair-shaped architecture.

Palangan village is one of the gorgeous stepped villages of Iran in Kurdistan province. Palangan dates back to pre-Islamic era and the houses of the village are made of stone. Besides the beautiful structure of its houses there are a lot of springs and waterfalls with stepped structure streaming down the valley and all of them pour into the Tangivar River that runs in the middle of the village and divides it into two parts. Tangivar River flows into Sirvan River that merges with Alvand River. It enters Iraq as Diyala River and at the end empties in Tigris River. There are the ruins of a pre-Islamic castle with fire temples and remaining of an ancient cemetery in the village.

Hajij is another stepped village in Kermanshah province on slopes of Zagros Mountain. Going up the stairs of the village, strolling in the alleys with tall trees, colorful wild plants, and the big Sirvan River create one of the most striking sceneries before your eyes to refresh your soul.

And there is the gem of Kurdistan, Hawraman Takht.

After a long journey on a hairpin road from Sanandaj the stepped village will appear sitting on the slopes. The village was the capital of Awraman’s kingdom and it is a whole different world. Hawraman is a peaceful quite atmosphere sitting on the steep hillside with houses facing out the valley. Same as other stepped villages in Iran the roof of each house is the terrace of the house above. This village is a popular destination for travelers because of Pir-e Shaliar celebration that happens twice a year; once on February and the second time on May and attracts a lot of tourist to the village every year.

The celebration is one thousand years old and is the wedding anniversary of Pir-e Shaliar with the daughter of Bukhara’s king who was not able to hear or speak and was cured by Pir-e Shaliar. The king indicated whoever treated his daughter will marry her and Pir-e Shaliar was the lucky man. Playing Daf Drums, dancing Darvishes, and delivering speeches on Pir-e Shaliar personality are the traditions of the day. The celebration starts with distributing walnuts in the village and goes on for three days.

Since Iran is a four-season country you will see every season vividly with the most glorious sceneries especial to that season. The magical spring comes with wild plants and flowers growing every wear and it is the time to see the endemic plants and pick medicinal plants in the mountains.

One of the endemic flowers that you can see in your travel in Iran is Fritillaria imperialis known by the name inverted tulip or the Tear of Maryam among Iranian. According to a myth these flowers saw the murder of Siavash, one of the brave soldiers in the epic Shahname, by his enemies so the tulip bent out of sorrow and shed tears. The tears are actually the colorless sap that runs down the flower. This imperial flower is fully grown in May and lives for one month only. Fritillaria imperialis is a native to Iran and was taken to Europe by European tourists in 1576.

Lilium ledebourii that was discovered by Carl Friedrich von Ledebour, a German-Estonian botanist, is an extraordinarily beautiful flower from Lily family that grows on two regions on Earth only. One is in Amarlu region, Guilan province of Iran and the other is in Azerbaijan. The flowering season for Lilium ledebourii lasts about one month and starts on May. Iranians call it Susan-e Chelcheragh, Chelcheragh meaning chandelier because the flower lightens up at night. The reason for the phenomena is that there is fluorescence in the stamen of the flower so at night it reflects the light it absorbed during the day. Lilium ledebourii has been registered in the natural heritage list of Iran.

Persian ironwood with the scientific name Parrotia persica is an endemic tree in Alborz Mountains. This tree was found and named by Friedrich Parrot, the German naturalist and traveler on Caspian coasts. The leaves of this deciduous tree are reddish-purple in spring, dark green in summer, and yellow orange in fall. Different vibrant colors of the leaves create astonishing sceneries in the forests of Caspian Sea shores.

Extracting the world’s finest rose water in Kashan, Citrus aurantium blossoms blooming in Shiraz, ancient Rudkhan castle sitting on a hill in green forests of Guilan, Dehdez village on the shores of Kroon River, deep canyons, gorgeous waterfalls, and soaring mountains are the breathtaking sceneries that you will enjoy throughout your tour to Iran in spring season.

فصل خلوتي، هراسي سودآور

  حسن زارعي

مشاور و برنامه ريز ارشد هتلداري

چگونه مي‌توان پذيرفت هتلداري نيز "صنعت" است در حاليکه قوانين رايج و حاکم بر آن ناديده گرفته مي‌شود و يا حداقل جدي گرفته نمي‌شود؟ هتلداري در قالب صنعتي پيشرو و سودآور روز به روز در حال درنورديدن مرزها و نوآوري‌هاي جديد است و همين فرامرزي و يا حتي بدون مرز بودن اين صنعت انطباق‌پذيري و الگوپذيري را علي‌رغم تصور همگان پيچيده‌تر مي‌نمايد. هتلداري به دليل ذات خدماتي بودن هم خود ذاتا قابليت توسعه و ارائه دارد و هم الزامات ذاتي و حياتي آن. براي مثال صنعت هتلداري متفاوت از صنايع الکترونيک مانند تلويزيون و کامپيوتر و تلفن همراه است. در چنين صنايع مصرفي و کالايي مي‌توان کالا را در مکاني توليد نمود و در مکان و يا کشوري ديگر با خصوصيات جغرافيايي متفاوت عرضه و يا مصرف نمود. صنايع مصرفي اين چنيني را مي‌توان در مکاني توليد نمود و در مکان متفاوت ديگر مصرف نمود. اما هتلداري و روحيات صنعتي تشکيل‌دهنده آن از اين قاعده کاملا متمايز و متفاوت است. هتلداري هم خودش است يعني ذات دروني و تشکيل‌دهنده خدماتي‌اش و هم قواعد پذيرفته شده حاکم بر آن. منظور از اين قواعد پذيرفته شده و حاکم بر صنعت هتلداري چيست؟ خيلي سريع مي‌توان به اصل موضوع پرداخت که همان بررسي زواياي فصل خلوتي  و راهکارهاي عملياتي است. بديهي است اولين چيزي که به ذهن خطور مي‌کند سياست‌هاي تخفيفي از سوي هتل جهت تشويق مسافران و ايجاد انگيزه سفر است. اما آيا اين تمام راه‌حل است؟ اصلا چنين صورت مسئله‌ايي بدين شکل در هتلداري مدرن وجود دارد؟

هتلداري در ايران در دهه اخير با شتاب زيادي در حال توسعه بوده است و بي‌انصافي است اگر اين توسعه را به يکي دو سال اخير و توافقات هسته‌ايي نسبت دهيم. هرچند توافق اخير تاثير بسيار مثبتي در سرعت بخشي به اين روند رشد داشته است، اما دست کم فعالان و متخصصين حوزه گردشگري بر اين امر صحه مي‌گذارند که روند پرشتاب توسعه گردشگري ايران از ابتداي قرن بيست و يکم و همزمان با معطوف شدن نگاه‌ها به خاورميانه به عنوان کانون سفر در عرصه جهاني آغاز گرديد. حضور موفق کشورهاي آسياي شرقي مانند اندونزي و مالزي در نمايشگاه‌هاي معتبر جهاني سبب شد تا آسيا به عنوان مقصدي جديد معرفي گردد. جهت‌گيري‌هاي سياسي و اقتصادي اصل بنيادين در توسعه هر صنعت و به خصوص صنعت گردشگري است و هدف اين نوشتار پرداخت به زواياي سياسي تاثير برجام در گردشگري نيست. اما تقسيم نمودن روند توسعه گردشگري کشور به قبل و پس از توافق هسته‌ايي کمي دور از واقعيت به نظر مي‌رسد. توسعه گردشگري در کشور با توجه به تنش‌هاي ايجاد شده در کشورهاي همسايه از عراق و افغانستان و سوريه گرفته تا ترکيه و حتي مصر، همزمان شد با معطوف شدن نگاه برنامه‌ريزان سفر و توراپراتورها به ايران به عنوان مقصدي امن و در دسترس. سال طلايي و بالاترين رکورد سالانه يکي از ايرلاين‌هاي داخلي در مقصدهاي ورودي و خروجي در سال 2010 و اوج تحريم‌ها بوده است. همين ايرلاين نيز به نقل از يکي از مديران ارشد آن در سال‌هاي اوج تحريم نمونه‌هاي مشابه هواپيمايي که اخيرا وارد کشور گرديد را در تعداد چند فروند خريداري و بدون پوشش رسانه‌ايي وارد کشور نموده است که با کنترل سال توليد و سال ورود آن هواپيماها به ايران به راحتي مي‌توان صحت منبع خبر را بررسي نمود. بنابراين جهت‌گيري‌هاي جهاني گردشگري مرزها را در مي‌نورد و به مسير خود ادامه مي‌دهد؛ هرچند نقش صلح و ارتباطات در توسعه آن نقشي اساسي ايفا مي‌نمايد.

آنچه در تمام اين مدت حتي از سوي برخي کارشناسان و نخبگان گردشگري بعضا ناديده گرفته شده است کلي‌نگري و اجتناب از بررسي دقيق تمام زواياي صنعت گردشگري بوده است. براي مثال علم روز هتلداري و تطبيق با دانش روز در قالب استفاده از تجربيات مشترک و يا مشاهدات عيني چيزي فراتر و مجزا از توسعه زيرساخت‌هاي گردشگري است. متاسفانه در سال‌هاي اخير بهانه‌ايي تحت عنوان تحريم و يا ارتباطات نامناسب سياسي و اقتصادي سبب گرديده است تا بخش اعظم ضعف و کاستي هتل‌ها و يا صنعت گردشگري به آن نسبت داده شود. در سال‌هايي که به نوعي سايه و وحشت تحريم‌ها بر گردشگري ايران بوده است، ميزان تاثير واقعي آن چقدر بوده است؟

بديهي است کاهش چشمگيري در بخش تورهاي ورودي به ايران و به ويژه شهرهاي کليدي همچون يزد، شيراز و اصفهان رخ داده است. اما نگاهي دقيق‌تر به آمارهاي ميداني و واقعي نشان مي‌دهد در خوش‌بينانه‌ترين تنها 500 هزار نفر گردشگر در سال و در بهترين شرايط اقتصادي از طريق تورگردانان کليدي و مطرح ايران وارد کشور شده‌اند که اغلب اين گردشگران تنها از شهرهاي مطرح و به نوعي مثلث طلايي گردشگري که از سه شهر بالا تشکيل مي‌شود بازديد نموده‌اند. با توجه به آمار رسمي اعلام  شده از سوي سازمان جهاني گردشگري WTO که تمامي مفاهيم و اصول بنيادي تعريف گردشگري و مبناي شمارش را رعايت نموده است تعداد گردشگر ورودي به ايران در سال 2014، تعداد 4.967 ميليون نفر اعلام شده است. در شرايطي که تنها 500 هزار نفر در خوش‌بينانه‌ترين حالت (آمار واقعي اين بخش نزديک به 250 هزار نفر مي‌باشد) از اين طريق وارد کشور شده‌اند، آمار 4 ميليون نفر گردشگر ديگر داراي چه معنايي مي‌باشد و در چه زمان و از چه طريقي وارد کشور شده‌اند؟

ايران کشوري پهناور و داراي پتانسيل‌هاي بالا است که هرگز برنامه‌ايي دقيق و موشکافانه جهت توسعه تمامي قابليت‌هاي آن تدارک ديده نشده است. به همان ميزان که تمامي انتقادها به متمرکز بودن اقتصاد کشور مبتني بر نفت و خام فروشي صنايع نفتي و معدني بوده است همين انتقادها متوجه فعالان گردشگري مي‌تواند باشد که تمامي تمرکز بر تهران پايتخت و شهرهاي سه گانه مثلث طلايي و گاها شهرهاي در مسير اين شهرها مانند کاشان  بوده است. بعضا افرادي که خود بر طبل تغيير نگاه و رويکرد از نفت محوري به گردشگري محوري مي‌کوبند خود به نوعي غافل از برنامه‌ريزي گردشگري براي تمامي داشته ايران و پتانسيل‌هاي موجود مي‌باشند. در دل اين تمرکز بر مثلث طلايي هم بخش اعظم تمرکز بر فصل‌هاي شلوغي (فروردين، ارديبهشت، مهر و آبان) بوده است. در شرايط فعلي تمام برنامه‌ريزي مسئولين و توراپراتورهاي جريان‌ساز بر شهرهاي کليدي و جاافتاده ايران در برنامه سفر به خصوص در فصول ياد شده است. سهم بازار در اين بخش داراي محدوديت‌هاي مي‌باشد که حتي در صورت توسعه ظرفيت‌هاي گردشگري در نقاط ياد شده در نهايت محدوديت‌ها و مشکلات وجود خواهد داشت. در واقع توسعه ظرفيت‌هاي گردشگري در اين شهرها ناشي از برنامه‌ريزي مشخصي نبوده است و تنها بنا به درخواست تورگردانان و برنامه‌ريزان سفر در خارج از کشور که تصميمات نهايي توسط آنها گرفته مي‌شود انجام شده است.

در شرايط فعلي گردشگري ايران و اين صنعت ملي نوپا نيازمند نگاهي موشکافانه و قبل از هر چيز برنامه‌ريزي دقيق و مکتوب است. مبحثي مانند فصل‌بندي و فصل شلوغي و فصل خلوتي و ساير مواردي از اين دست جزئياتي بسيار بسيار کوچک در دل اين برنامه مکتوب و دقيق است. نقش هوش و ذکاوت در توسعه هر نوع صنعت معمولا پس از پشتکار و برنامه‌ريزي تعريف مي‌شود و اين دومي از اهميتي صدچندان برخوردار است. کمتر کسي است که در اين گفته شک داشته باشد که رشد بي‌نظير کشورهاي آسياي شرقي در ورزش‌هاي گروهي و به‌ويژه فوتبال بيشتر ناشي از برنامه‌ريزي دقيق متخصصان بوده است تا بهره‌گيري از هوش و استعداد. در هتلداري مدرن نيز استخدام افراد بر اساس تست هوش و استعداد انجام نمي‌شود بلکه افرادي در اولويت هستند که قابليت انطباق‌پذيري با ساختارها و قدرت برنامه‌ريزي سازماني داشته باشند.

همه اين گفتارها و مقدمه طولاني بستري بود تا به اين نکته بپردازيم که فصل خلوتي و شلوغي در عرصه گردشگري ما تنيده در نگاهي عادت زده و کليشه‌ايي بوده است. فصول خلوتي و شلوغي خود درگير نگاه‌ها و برنامه‌ريزي‌ها فصلي بوده است. در فصل شلوغي تورگردانان از کمبود اتاق مي‌نالند و در فصل خلوتي هتلداران از کمبود مسافر. اگر اين تمام واقعيت باشد ناچاريم به راه‌حل هميشگي عدم تخفيف در ايام شلوغي و تخفيف‌هاي ويژه و گاها تا 50 درصد در فصل خلوتي متوسل گرديم. آيا اين تاکتيک و اين راه‌حل تاکنون پاسخ داده است؟ 

مهم‌ترين نکته در پرداختن به راهکارهاي حفظ درآمد مستمر هتل در فصل خلوتي پرهيز از به‌کارگيري آني سياست‌هاي تخفيفي است و اين همان نکته‌اي است که آغاز ورود به هتلداري مدرن و هوشمندانه است.

ادامه دارد..

روش‌هاي سرو غذا و نوشيدني

  علي فرقاني فر

کارشناس ارشد گردشگري

مشتريان در صنعت غذا و نوشيدني نيازهاي متفاوتي دارند که عبارتند از  نيازهاي فيزيولوژيک، نياز به دريافت مواد غذايي خاص و مطلوب؛ نيازهاي اقتصادي، نياز به دريافت ارزش بالا در برابر قيمت پرداخت شده؛ نيازهاي اجتماعي، نياز به فضايي دوستانه براي بيان صريح احساسات و نظرات و انتظارات؛ نيازهاي رواني، نياز به تقويت اعتماد به نفس و تمايل به انجام کارها توسط شخصي ديگر. امروزه مسئولين و افراد فعال در صنعت غذا و نوشيدني بر آنند که با عملکرد هر چه بهتر به برآوردن نيازهاي گوناگون مشتريان بپردازند و با بهترين شيوه ارائه به هدف اصلي خود که جلب رضايت مشتريان است، دست يابند. يکي از عوامل مهم در اين امر نحوه سرويس‌دهي و انواع شيوه‌هاي سرو غذا و نوشيدني است.

در اين مطلب به شرح پنج روش کلي سرو غذا و نوشيدني مي‌پردازيم:

1. سرو بر روي ميز(Service at a laid cover/ Table Service)

2. ترکيبي از سرو بر روي ميز و سلف سرويس(Assisted Service)

3. سلف سرويس(Self-service)

4. سرو تک نقطه‌اي(Service at a single point)

5. سرو به صورت ويژه و اختصاصي(Specialized Service/ Service in situ)

   1. سرو بر روي ميز (سرويس ميز)

در اين روش، مشتري وارد رستوران شده و مي‌نشيند. منو يا ليست غذا براي سفارش به او نشان يا تحويل داده مي‌شود. سفارشات توسط پيشخدمت به سر ميز برده مي‌شود. سپس سرو بر روي ميزي که با روميزي پوشانيده شده است، انجام مي‌گيرد. گونه‌هاي زير، اشکالي از سرو کردن هستند که در اين گروه قرار مي‌گيرند:

¾ سرويس انگليسي(English Service): از اين سرويس غالبا به عنوان سرويس ميزبان نام برده مي‌شود. چرا که ميزبان نقشي فعال در ارائه سرويس دارد. پيشخدمت غذاي درون ديس را به ميزبان نشان داده و منتظر تاييد او مي‌ماند. سپس پيشخدمت ديس را بر روي ميز قرار مي‌دهد. ميزبان مي‌تواند مستقيما غذا را در بشقاب ميهمانان بکشد يا مي‌تواند غذا را در بشقاب کشيده و به پيشخدمت اجازه دهد تا آن را سرو کند. براي سرو مجدد غذا براي ميهمانان، پيشخدمت مي‌تواند ديس غذا را به نزديکي ميهمانان برده و تعارف کند يا اينکه خود براي مهمانان غذا را سرو کند.

¾ سرويس فرانسوي(French Service): اين سبک سرو کردن بسيار شخصي‌سازي شده است. غذا از آشپزخانه بر روي ديس و سيني‌ها، مستقيما بر روي ميز قرار داده مي‌شود. بشقاب‌ها در نزديکي ديس قرار داده مي‌شود تا ميهمانان، خود غذا را سرو کنند.

¾ سرويس نقره (Silver Service): ميز براي سرو پيش غذا، سوپ، غذاي اصلي و دسر در ظروف نقره استرلينگ، آماده مي‌شود. غذا در سيني‌هاي دردار نقره و در آشپزخانه قرار داده مي‌شود، اين غذاها در رستوران، با استفاده از وارمِر يا نگهداري در محلي گرم، تازه و داغ مي‌مانند. بشقاب‌ها در جلوي ميهمانان قرار داده مي‌شود. سپس پيشخدمت درِ سيني‌ها را برداشته و غذا را براي تاييد به ميزبان نشان مي‌دهد. او براي هر يک از ميهمانان و با استفاده از قاشق و چنگال مخصوص، غذا را سرو مي‌کند. تمامي غذاها در ظروف نقره و با استفاده از تزئيناتي زيبا، ارائه مي‌شوند.

¾ سرويس آمريکايي(American/ Plate Service): در اين نوع سرويس غذا در آشپزخانه در بشقاب ميهمانان قرار داده مي‌شود و به ميهمانان ارائه مي‌شود. در آشپزخانه در مورد مقدار غذا و دورچين غذا تصميم ‌گرفته مي‌شود و سپس با توجه به مواد غذايي و رنگ، آن را متعادل مي‌کنند. اين نوع از سرويس در کافي‌شاپ‌ها که سرعت ارائه سرويس مي‌بايست بالا باشد، رايج‌‌تر است.

¾ سرويس روسي(Russian Service): يک سرويس نقره ظريف و زيبا که اساس سرويس فرانسوي است نيز در سرويس روسي وجود دارد. تفاوت اين دو در اين نکته است که غذا توسط پيشخدمت و بر روي ميزهاي چرخدار برده و در بشقاب قرار داده مي‌شود. تمام اين فرآيند در پيش چشم ميهمانان انجام مي‌گيرد. نمايشي بودن و ارائه هنري غذا، قسمت مهمي از اين نوع سرويس را تشکيل مي‌دهند. قاعده کلي در سرويس روسي اين است که غذاها اعم از قسمت‌هاي مختلف گوشت قرمز، ماکيان، گوشت شکار و ماهي به صورت درسته مزه‌دار و آراسته مي‌شوند و به ميهمانان ارائه مي‌شوند و در گام بعدي توسط پيشخدمت بريده شده و در بشقاب‌ها قرار مي‌گيرند.

¾ سرويس بر روي ميز چرخدار (Guèridon Service): در اين نوع سرويس، غذا به صورت نيمه آماده از آشپزخانه خارج مي‌شود تا در رستوران و توسط پيشخدمت، کاملا آماده سرو شود. گونه ديگري هم وجود دارد که در آن غذا در کنار ميز ميهمانان پخته مي‌شود. مراحل پاياني طبخ غذا بر روي ميز چرخداري که داراي شعله و يک سيلندر گاز است، انجام مي‌گيرد. نقش پيشخدمت در اين نوع از سرويس بسيار مهم است. او بايد بتواند با نمايشگري و ظرافت، گوشت را از استخوان‌ها جدا کند، آن را برش بدهد، غذا را در ظرفي مشتعل شده طبخ کند و آن را براي سرو کردن آماده کند. پيشخدمت بايد داراي مهارت و ظرافت بسيار بالايي باشد.

¾ اسنک- بار سرويس(Snack bar Service): صندلي‌هاي بلندي در کنار پيشخوان قرار داده مي‌شود تا ميهمانان بتوانند غذا را بر روي پيشخوان، صرف کنند. در رستوران‌هاي لوکس، پيشخوان با روميزي يا چيزي شبيه به آن پوشانيده مي‌شود. براي سفارش دادن نيز، غذا مي‌تواند از پشت پيشخوان به مشتري نشان داده شود يا ليست غذاها بر روي منو و يا روي يک تخته سياه نوشته شده باشد که ميهمانان بتوانند از روي آنها به انتخاب غذاي مورد نظر بپردازند.

   2. ترکيبي از سرويس ميز و سلف سرويس (کمک سرويس)

در اين نوع سرويس مشتري به محوطه غذا خوردن وارد مي‌شود و غذا را خود از روي پيشخوان بوفه انتخاب مي‌کند؛ يا اينکه قسمتي از فرآيند سرو غذا توسط پيشخدمت در سر ميز انجام مي‌شود و مشتري خودش به سرو ساير ملزومات غذا از پيشخوان مي‌پردازد. صرف غذا مي‌تواند بر سر ميز، ايستاده يا در محوطه لانژ يا سالن ميهماني انجام بگيرد.

¾ سرويس بوفه(Buffet Service) : که يک سلف سرويس است، غذا بر روي ميز نشان داده مي‌شود. ميهمانان بشقاب را از قسمت انتهايي هر ميز بر مي‌دارند و يا از پيشخدمت پشت بوفه مي‌خواهند تا براي آنها غذا سرو کند. در سرويس بوفه نشسته، ظروف و کارد و چنگال بر روي ميزها قرار داده مي‌شود. ميهمانان خود مي‌توانند غذا را از بوفه براي خود سرو کنند و بر سر ميز بازگردند. ممکن است که پيشخدمت قسمتي از وعده‌هاي غذايي نظير سوپ و پيش غذا را بر سر ميز سرو کند.

   3. سلف سرويس

در اين نوع سرويس، مشتري وارد محوطه سرو غذا شده و سيني مخصوص سرو غذا را از پيشخوان  انتخاب مي‌کند. سپس غذا را خودش به محل نشستن و صرف غذا مي‌برد.

¾ سرويس کافه تريا(Cafeteria Service) : اين نوع سرويس معمولا در ناهار خوري‌هاي صنعتي، کالج‌ها، بيمارستان‌ها و کافه‌ترياي هتل وجود دارد. براي افزايش سرعت سرويس‌دهي به مشتريان، غذاها به صورت از پيش مشخص شده و در تخته‌هايي بزرگ نمايش داده مي‌شوند. ميهمانان ممکن است که از قبل براي خريد ژتون اقدام کنند و آن را به پيشخدمت پشت پيشخوان ارائه دهند تا او غذاي مطلوبشان را سرو کند. گاهي اوقات نيز غذا از پشت پيشخوان به ميهمانان نمايش داده مي‌شود و ميهمانان انتخاب خود را به مسئول پيشخوان اعلام مي‌کنند. غذا از قبل در بشقاب‌ها قرار مي‌گيرد و کارد و چنگال مستقيما به ميهمانان داده مي‌شود. در صورتي که رستوران داراي فضاي نشستن باشد، ميهمانان مي‌توانند بر سر ميزها نشسته و غذا را صرف کنند. گاهي اوقات ميزهاي بلندي در محوطه قرار داده مي‌شود تا ميهمانان بتوانند به صورت ايستاده غذايشان را ميل کنند.

   4. سرو تک نقطه‌اي (سرويس تک مکاني)

در اين حالت مشتري، فرآيندهاي سفارش دادن، پرداخت پول و سرو غذا را در يک نقطه انجام مي‌دهد. در اين نوع سرويس ممکن است که فضاي غذاخوري و نشستن وجود داشته باشد. انواع مختلف اين سبک سرو کردن عبارت است از:

¾ بيرون بر (Take Away): مشتري فرآيندهاي سفارش و سرو غذا را در يک مکان از قبيل پيشخوان، دريچه يا استند اسنک انجام مي‌دهد. صرف غذا در خارج از محل سفارش انجام مي‌گيرد.

¾ دستگاه فروش خودکار(Vending): ارائه غذا و نوشيدني با استفاده از خدمات خرده‌فروشي اتوماتيک.

¾ فود کورت (Food Court): تعدادي پيشخوان مستقل که در کنار يکديگر قرار دارند. در اين نوع سرويس، ممکن است مشتريان به سفارش و صرف غذا بپردازند و يا از چند پيشخوان غذا تهيه کنند و در محوطه جداگانه‌اي غذا بخورند يا به صورت بيرون‌بر غذا را ببرند.

¾ کيوسک‌ها(Kiosks): ايستگاه‌هايي هستند که در فضاي باز براي ارائه سرويس به تقاضاي زيادي از مشتريان در محلي مشخص قرار مي‌گيرند (ممکن است که در اين ايستگاه‌ها از مشتريان سفارش دريافت شود و يا اينکه ايستگاه‌ها فقط به توزيع غذا بپردازند).

   5. سرو به صورت ويژه و اختصاصي (سرويس مخصوص)

در اين نوع سرويس‌دهي، در جايي که براي صرف غذا و نوشيدني طراحي نشده است به مشتري سرويس ارائه مي‌شود (به عنوان مثال اتاق ميهمان يا هر مکان اختصاصي ديگر).

¾ سرويس گريل در اتاق(Grill Room Service): در اين روش، انواع مختلفي از گوشت در مقابل ميهمانان گريل مي‌شوند. ممکن است که گوشت‌ها از پشت يک پارتيشن شيشه‌اي و يا پيشخواني به زيبايي دکور شده، در معرض ديد ميهمانان قرار بگيرند. هدف از اين کار اين است که ميهمانان بتوانند برش مطلوب خودشان از گوشت را سفارش بدهند. همچنين غذا از قبل در بشقاب قرار مي‌گيرد و به ميهمانان ارائه مي‌شود.

¾ سرويس بر روي سيني(Tray Service): روشي که در آن تمام يا قسمتي از وعده غذايي بر روي سيني قرار مي‌گيرد. اين روش در محل‌هايي مانند بيمارستان‌ها، کيترينگ هواپيما و خطوط راه‌آهن کاربرد دارد.

¾ سرويس بر روي ميز چرخدار (Trolley Service): در اين روش غذا و نوشيدني از روي ميز چرخدار براي ميهمانان سرو مي شود، اين روش سرو در محلي که براي غذا خوردن طراحي نشده است انجام مي گيرد، به عنوان مثال براي کارکنان هواپيما يا قطار.

¾ تحويل غذا در محل (Home-Delivery): غذا به خانه يا محل کار مشتريان تحويل داده مي‌شود، مانند تحويل پيتزا در محل.

¾ سرويس لانژ (Lounge Service): سرو انواع مختلفي از غذا و نوشيدني در محوطه لانژ.

¾ سرويس در اتاق (Room Service): اين سرويس به ارائه غذا و نوشيدني در اتاق‌هاي هتل اشاره دارد. سفارش‌هاي کوچک بر روي سيني سرو مي‌شوند و وعده غذايي اصلي بر روي ميزهاي چرخدار به اتاق‌ها برده مي‌شود. ميهمان هتل سفارش خود را به مسئول گيرنده سفارشاتِ خدمات در اتاق اعلام مي‌کند. پيشخدمت سفارش را دريافت مي‌کند و آن را به آشپزخانه اطلاع مي‌دهد. در همين حال پيشخدمت به آماده‌سازي سيني يا ميز چرخدار خود براي ارائه سرويس مي‌پردازد. سپس به صندوق مراجعه کرده و صورتحساب غذا را همراه با غذا به اتاق مي‌برد. ممکن است که هزينه غذا در زمان تحويل پرداخت شود و يا اينکه صورتحساب توسط مشتري امضا شود. به طور معمول، نظافت اتاق و جمع‌آوري ظروف غذا پس از 30 تا 60 دقيقه بعد از سرو غذا انجام مي‌شود. همچنين ميهمانان مي‌توانند با قسمت خدمات در اتاق هتل تماس گرفته و در خواست نظافت و جمع‌آوري ظروف را اعلام کنند. سه نوع متفاوت از سرويس در اتاق وجود دارد:

1. سرويس در اتاق به صورت متمرکز(Centralized room service) : در اين نوع سرويس، تمام سفارشات در آشپزخانه اصلي آماده مي‌شوند و توسط تيمي از پيشخدمت‌ها به اتاق‌ها ارسال مي‌شوند. 

2. سرويس در اتاق به صورت نامتمرکز(De-centralized room service) : در اين نوع سرويس، طبقه يا تعدادي از طبقات داراي آبدارخانه‌هايي مجزا هستند که به آن طبقات خدمات ارائه مي‌کند. سفارشات در قسمت مرکزي و توسط مسئولين دريافت مي‌شوند و مسئولين آن را به آبدارخانه‌هاي مربوط به آن طبقه يا طبقات اعلام مي‌کنند.

3. سرويس در اتاق متحرک:(Mobile room service)  تعدادي از هتل‌ها آبدارخانه‌هايي در آسانسور هتل قرار داده‌اند. قسمت مرکزي پس از دريافت سفارشات آن را به اين آبدارخانه‌هاي متحرک اعلام مي‌کند. آبدارخانه‌ها به راحتي به طبقه مورد نظر رفته و بلافاصله به ارائه سرويس مي‌پردازند.

شايان ذکر است که هتل‌هاي بزرگ در کشورهايي که دچار کمبود نيروي انساني هستند، اقدام به قرار دادن ماشين‌هاي خودکار توزيع غذا در اتاق‌ها کرده‌اند. ميهمانان تعداد مشخص شده‌اي از سکه را به داخل ماشين‌ها مي‌اندازند و دستگاه‌ها غذاها و نوشيدني‌هاي از قبل آماده شده را به ميهمانان ارائه مي‌دهد.

منفعتي دوجانبه

روابط عمومی و تاثیر آن در صنعت هتلداری

  مهدي براري

مدرس و فعال در صنعت هتلداري

امروزه يکي از مهم‌ترين و شايد پيچيده‌ترين مواردي که در ابتداي هر کسب و کار از اهميت ويژه‌اي برخوردار است، يافتن بازار و يا افرادي است که قرار است مشتري شما باشند. با نگاهي به محيط کسب و کار در ايران مي‌توانيد به سادگي دريابيد که در سال‌هاي اخير تاکتيک‌ها و روش‌هاي بسيار زيادي براي بازاريابي معرفي و اجرا شده‌اند و شما به عنوان يک مدير يا عضوي از تيم مديريتي در کسب و کار خودتان وظيفه سنگيني در بررسي آن‌ها و انتخاب موثرترينشان براي محيط کسب وکار خويش داريد.

يکي از اين تاکتيک‌هاي بازاريابي که معمولا در کشور ما کمتر به آن توجه مي‌شود و يا منزوي مانده، روابط عمومي (PR) است. به عقيده من روابط عمومي مي‌تواند يکي از موثرترين روش‌ها در هر محيط کسب و کار به خصوص کسب و کارهاي خدماتي مانند صنعت هتلداري باشد که به کارگيري موثر آن مي‌تواند چرخه فروش را کوتاهتر، سريعتر و حتي مقرون به صرفه‌تر کند.

اگر نگاهي به تعاريف جهاني از روابط عمومي بيندازيد خواهيد ديد که تعاريف زيادي از اين مفهوم ارائه شده است. اما به نظر من يکي از بهترين تعاريف، مربوط به "جامعه شاغلين روابط عمومي آمريکا" مي‌باشد که چنين عنوان شده: "روابط عمومي يک فرايند ارتباطي استراتژيک است که بين سازمان‌ها و عموم افرادي که با آنها در ارتباط هستند ايجاد مي‌شود و منفعتي دوجانبه براي هر دو طرف ايجاد مي‌کند." به عبارت ديگر چنين مي‌توان گفت که روابط عمومي عبارتست از مديريت تعاملات يک سازمان با افراد يا سازمان‌هاي ديگر که با آنها چه به صورت درون سازماني چه برون سازماني در ارتباط کاري مي‌باشد. ارتباط درون سازماني مي‌تواند شامل کارمندان، سهامداران، سرمايه‌گذاران و ديگر طرف‌هاي داخلي و ارتباط برون سازماني شامل مشتريان بالقوه، جامعه و ديگر طرف‌هاي مرتبط با سازمان در خارج از محيط داخلي سازمان مي‌شود.

همانطور که پيشتر ذکر شد مديريت روابط با افراد حقوقي و حقيقي در مقايسه با ديگر روش‌هاي بازاريابي سنتي و يا تاکتيک‌هاي تبليغاتي بسيار مقرون به صرفه‌تر است و البته نتيجه‌اي که از اين روش حاصل مي‌شود به خصوص در صنعت هتلداري عموما بسيار چشمگيرتر است تا روش‌هاي ديگر. روابط عمومي مي‌تواند به يک هتل کمک کند تا در حوزه تخصصي خود يک متخصص باشد که اگر اين تخصص را همراه با اعتبار و اعتماد کسب نمايد، در ادامه فعاليت خود مي‌تواند با نزديک‌تر شدن به مشتريان بالقوه و بالفعل خود و حذف شمار زيادي از عوامل واسطه منجر به کوتاهتر شدن چرخه فروش و در نتيجه کاهش هزينه در کسب و کار خود شود. علاوه بر تمامي مطالب ذکر شده، روابط عمومي مي‌تواند در آموزش به مشتريان بالقوه، افزايش آگاهي در مورد برند و ايجاد اعتبار در صنعت هتلداري نيز به کمک شما بيايد.

اکنون که به اهميت وجود يک روابط عمومي قوي و مدرن در يک هتل پي برديم، مي‌خواهم وارد جزئيات بيشتر در اين رابطه شوم.

توجه به اين نکته بسيار ضروري است که روابط عمومي يک فرايند چندلايه‌اي است که بسياري از تاکتيک‌ها و تکنيک‌هاي ديگر را نيز دربر مي‌گيرد. در صنعت هتلداري دو تکنيکي که در روابط عمومي بسيار حايز اهميت هستند و نبايد از به‌کارگيري اين دو غافل ماند عبارتند از "ارتباط با رسانه‌ها" و "بازاريابي محتوا".

  ارتباط با رسانه‌ها

ارتباط با رسانه‌ها عبارتست از ارتباط و يا تعاملات دوجانبه هتل با اصحاب رسانه مانند روزنامه‌نگارها، خبرنگاران و سردبيرها که اين ارتباط مي‌تواند به صورت آنلاين يعني ارتباط با وبلاگ‌ها، پادکست‌ها، نشريات خبري آنلاين در حوزه هتلداري و يا به صورت چاپي يعني روزنامه‌ها، مجله‌هاي تخصصي، هفته‌نامه‌ها يا ماهنامه‌ها و يا به صورت صوتي و تصويري مانند راديو و تلويزيون در حوزه‌هاي تخصصي هتلداري باشد. ارتباط با رسانه نيز همچون روابط عمومي به شما کمک مي‌کند تا بتوانيد محصولات يا خدمات خود را بيشتر در معرض ديد مشتريان بالقوه قرار دهيد و جايگاه خود را در صنعت هتلداري به طور فزاينده‌اي بالا بکشيد.

ارتباط با رسانه از آن جهت بسيار حساس، مهم و مفيد تلقي مي‌شود که وقتي يک روزنامه‌نگار متخصص در حوزه هتلداري مقاله يا يادداشتي راجع به هتل شما مي‌نويسد، اين مطلب به طور مستقيم يا غير مستقيم در ذهن مشتريان بالقوه شما براي هتل شما ايجاد اعتبار مي‌نمايد. همين موضوع اگر به صورت تبليغاتي يا شيوه‌هاي سنتي عنوان شود از اعتبار کم‌تري برخوردار خواهد بود چرا که مشتريان باهوش امروزي براي يک تبليغات هتلي هرچند که علمي و هوشمندانه هم باشد اعتبار کم‌تري قائل مي‌شوند تا نظر تخصصي راجع به يک هتل در يک نشريه تخصصي. در اينجا حضور نشريات تخصصي صنايع به ويژه صنعت هتلداري که تا سال‌هاي اخير جاي آن در ميان مطبوعات کشور خالي بود بسيار ضروري و حياتي به نظر مي‌رسد چرا که حيات و پيشرفت اين صنعت تا حد زيادي به آن وابسته است.

بازاريابي محتوا

بازاريابي محتوا همانطور که مي‌دانيد عبارتست از استراتژي بازاريابي بر مبناي بازار هدف که شامل توليد محتواي نوشتاري خردمندانه، مرتبط و جذاب به قصد ايجاد وفاداري در مشتري و افزايش احتمال بروز فرصت‌هاي تجاري در آينده مي‌باشد. يک استراتژي موثر در بازاريابي محتوا باعث مي‌شود که مشتريان بالقوه شما بيشتر و عميق‌تر درگير هتل شما بشوند و از اين راه اطلاعات بيشتري به آنها تزريق شود و در ادامه اين مشتريان هميشه مايل به دريافت اطلاعات بيشتر در مورد هتل شما خواهند بود و اين بدان معني است که شما آنها را جذب کرده‌ايد و مي‌توانيد آنها را از حالت بالقوه به حالت بالفعل و با کمي تلاش بيشتر به مشتري‌هاي وفادار هتل خود تبديل کنيد.

بازاريابي محتوا يک تاکتيک فروش مستقيم نيست اما يک ابزار ارتباطي دوجانبه بين يک کسب و کار و مخاطبان هدف آن مي‌باشد. البته اين تاکتيک مي‌تواند تاثير بسيار زيادي بر آگاهي مشتريان از برند هتل شما داشته و در تثبيت چهره هتل شما به عنوان يک هتل تخصصي و داراي کارشناسان خبره و آگاه در امور هتلداري نقش بسيار ويژه‌اي ايفا نمايد. به علاوه بازاريابي محتوا مي‌تواند به شکل چشمگيري مدت چرخه فروش و تعداد افراد درگير در اين چرخه را کاهش دهد. همين ويژگي براي استارت‌آپ‌ها و يا شرکت‌هايي که در بازارهاي بسيار رقابتي با عرضه و تقاضاي زياد مشغول به کار هستند "مانند هتل‌ها" بسيار مهم و حياتي بوده و باعث مي‌شود تا بازاريابي محتوا در اين حوزه‌ها به يکي از موثرترين ابزارهاي بازاريابي تبديل شود. البته در کشور ما يازاريابي محتوا و توليد محتوا بسيار نوپا و مستعد فعاليت‌هاي بسيار زيادي مي‌باشد. اين نکته به ويژه در صنعت هتلداري در کشور ما نمود پيدا مي‌کند چرا که در اين صنعت کشور ما از استانداردهاي بين‌المللي کمي عقب‌تر است و بنابراين توليد محتواي به روز، قابل اعتماد و کاربردي در اين حوزه و بازاريابي بر مبناي اين محتوا از اهميت خاصي برخوردار است.

در برنامه‌ريزي‌هاي خود در حوزه روابط‌ عمومي چند نکته زير را به خاطر داشته باشيد:

n روابط عمومي يک استراتژي بلند مدت است. بايد توجه داشته باشيد که روابط عمومي نمي‌تواند بر روي ميزان ديده شدن سازمان شما در بازار رقابتي و يا ميزان فروش سازمان شما تاثير گذارد.

n روابط عمومي تاثيرات خود را در طول زمان مي‌نماياند. بنابراين براي اينکه در استراتژي‌هاي روابط عمومي در کسب و کار خود به نتيجه دلخواه برسيد، بايد برنامه‌ريزي بلند مدت و پايداري براي آن انجام دهيد. به ياد داشته باشيد که هرگز برنامه‌هاي روابط عمومي خود را به صورت منقطع دنبال نکنيد چرا که کارايي و تاثير خود را از دست مي‌دهد. مشتري بالقوه معمولا نسبت به تعاملات دوجانبه با سازمان شما پاسخ بهتري مي‌دهد. اين تعاملات اگر به صورت منظم، مستمر و مکرر انجام گيرند منجر به افزايش آگاهي از برند و کسب و کار شما در مشتري خواهند شد.

n و نکته آخر اينکه همانطور که پيشتر اشاره کردم، روابط عمومي به خودي خود و ذاتا يک تاکتيک فروش محسوب نمي‌شود. اما مي‌توان براي رسيدن به نتايج بهتر آن را همراه با تاکتيک‌هاي فروش استراتژيک به‌کار برد که بهترين روش آن توسط بازاريابان شما مي‌تواند اجرا شود.

آشپزي به سبک کامروني

استفاده از مواد اوليه عجيب موجود در طبيعت

  احسان محمدحسيني

سبک‌هاي غذائي متنوع و متعددي در سراسر جهان وجود دارد که بسياري از آنها شناخته شده بوده و بسياري نيز عليرغم دارا بودن کيفيت مناسب، کمتر مورد توجه قرار دارند. در اين ميان اما غذاهاي قاره آفريقا، به نسبت ساير سبک‌هاي غذائي کمتر شناخته شده است. يکي از مشهورترين سبک‌هاي غذائي در قاره سياه، سبک غذاي کامروني است. سبک غذايي کامروني يکي از متنوع‌ترين غذاهاي قاره آفريقا به حساب مي‌آيد که در بخش‌هاي شمال، غرب و مرکز اين قاره مورد استفاده قرار مي‌گيرد. قابل ذکر است که اين سبک غذايي در دوره مستعمراتي خود، تاثيرات عميقي را از سبک غذايي فرانسوي گرفته است. در اين سبک غذائي از انواع گياهان، گوشت حيوانات و حتي حشرات بومي استفاده مي‌شود که شايد برخي از آنها چندان با سليقه جهاني همخوان نبوده و تنها در خود قاره آفريقا طرفدار دارد. بدون شک سبک غذاي کامروني را نمي‌توان يک سبک غذايي بين‌المللي تلقي کرده و بيشتر بايد آن را محدود به برخي کشورهاي آفريقايي دانست.

   متاثر از اروپا و تنوع جغرافيايي

مي‌توان گفت غذاهاي کشورهاي آفريقاي مرکزي به دليل ماهيت دوري از ساير مناطق جهان، عمدتا سنتي باقي مانده‌اند. در بين غذاهاي آفريقاي مرکزي، سبک غذايي کامروني به دليل اينکه در تقاطع بين شمال، غرب و مرکز اين قاره قرار گرفته، يکي از مهمترين و متنوع‌ترين آنها به حساب مي‌آيد. با توجه به اين مسئله که کامرون دوران بسيار طولاني از تاريخ خود را مستعمره بوده در نتيجه به طور کلي فرهنگ و سبک غذايي‌اش متاثر از فرهنگ و سبک غذايي اروپايي‌ها شده است. البته مي‌توان گفت تاثيرات جغرافيايي نيز در اين مسئله دخيل بوده است و مي‌توان تفاوت مشخصي بين مناطق شمالي و جنوبي آن مشاهده کرد. کامرون از بيش از 250 گروه قومي- نژادي تشکيل شده و هر کدام از اين اقوام داراي غذاهاي متفاوت از اين گروه‌هاي قومي و همچنين مناطق مختلف است.

   تکيه بر مواد بومي

يکي از ويژگي‌هاي خاص اين سبک غذائي کامروني، تکيه آن بر مواد بومي و خاص منطقه کامرون و برخي از بخش‌هاي آفريقا است. از جمله مواد غذائي اصلي مورد استفاده در اين سبک غذايي، مي‌توان به مواد اوليه بومي از جمله مانيوک يا کاساو (Cassava)، کوکويام يا تائو (Cocoyam)، سيب زميني شيرين، برنج، موز سبز، سيب زميني، ذرت، لوبيا، ارزن و... اشاره کرد.

از آن جهت که خاک کامرون بسيار حاصلخيز است، انواع مختلف و گوناگون ميوه و سبزيجات، چه گونه‌هاي بومي و چه گونه‌هاي وارداتي، به خوبي در آن رشد مي‌کنند. اين محصولات معمولا مواد اوليه سبک غذايي کامروني را تشکيل مي‌دهند که عبارت‌اند از: بادام زميني، بادمجان، باميه، فلفل قرمز، ورنونيا (Vernonia) يا برگ تلخ، مانيوک يا کاساو (Cassava)، ذرت، گوجه فرنگي و گياهي به نام فوفو (Fufu).

  استفاده از گوشت جانوران وحشي و حشرات

در سبک غذائي کامروني، شاهد حضور پر رنگ محصولات دريايي بوده و به همين دليل بيشترين منبع پروتئين در اين سبک غذايي، از طريق ماهي تامين مي‌شود پس از آن مرغ و گوشت مورد استفاده قرار مي‌گيرد که البته با توجه به اينکه اين اقلام در کشور کامرون و برخي از ديگر کشورهاي آفريقائي گران هستند؛ تنها در مناسبت‌ها و موارد خاص از آنها براي پخت غذا استفاده مي‌شوند. با اين حال مي‌توان گفت مصرف گوشت تهيه شده از شکار جانوران وحشي، در اين سبک غذايي بسيار معمول است. برخي از اين جانوران وحشي که براي گوشتشان شکار مي‌شوند عبارت‌اند از؛ پانگولين (Pangolin) يا نوعي مورچه‌خوار پولک‌دار، جوجه تيغي و موش وحشي بسيار بزرگ.

چندي است که بخش‌هايي از کامرون، مصرف گوشت شامپانزه و گوريل نيز متداول شده و امروزه شکار و تجارت غير قانوني گوشت اين جانوران بسيار گسترش پيدا کرده است و به همين دليل در اين منطقه خطر انقراض، اين جانوران را تهديد مي‌کند. 

در سبک غذايي کامروني ادويه کاري، سوپ و غذاهايي تهيه شده از ماهي بسيار ديده مي‌شود. کباب‌هاي سيخي در اين سبک غذايي بسيار متداول است. در برخي از نقاط کشور (به ويژه مناطق جنگلي) از حشرات نيز در پخت غذاها استفاده مي‌کنند. در مجموع مي‌توان سبک غذائي کامروني را منحصر به منطقه خود و کشورهاي آفريقايي دانست و شايد يکي از دلايلي که اين سبک غذائي در ساير مناطق دنيا مورد استفاده قرار نگرفته است، مواد اوليه عجيب و غريب به کار رفته در آن است.

   برخي از غذاهاي کامروني

از ميان غذاهاي خاص کامروني مي‌توان به موارد زير اشاره کرد: 

¾ بروچت (Brochettes): اين غذا که در بين افراد محلي با نام سويا مشهور است، يک نوع کباب بوده که از گوشت مرغ، گاو و بز تهيه مي‌شود.

¾ سانگاه (Sangah): مخلوطي از ذرت، برگ مانيوک، آبميوه Palmnut، سوپ Mbanga، کواکوکو (Kwacoco) است.

¾ سوپ ارو (Eru) و آب فوفو

¾ Ndolé: اين غذا خورشتي تند متشکل از برگ تلخ سبز، گوشت، ميگو و خمير بادام زميني است. در برخي مواقع از ماهي يا شاه ميگو نيز در اين غذا استفاده مي‌شود. Ndolé به طور سنتي با موز سبز، بوبولو (Bobolo) و خوراکي تهيه شده از مانيوک ترش شده که در برگ پيچيده شده است، خورده مي‌شود.

¾ کوکي (Koki): داراي مواد اوليه‌اي چون نخود، لوبيا چشم سياه و روغن نخل قرمز است.

¾ اچو (Achu): يا تارو (Taro) متشکل از کوکويام فوفو به همراه سوپ روغن نخل قرمز/زرد/نارنجي است.

باز کردن مرزهاي جديد، در ميهمان‌نوازي

    فاطمه کردي

هتل Accor که پيش از اين با نام Accor S.A شناخته مي‌شد، يک گروه از هتل‌هاي چند مليتي فرانسوي و بخشي از شاخص سي اي سي 40 (CAC 40 index) يکي از شاخص‌هاي اصلي گروه بورس اوراق بهادار يورونکست بوده که در 94 کشور جهان راه‌اندازي شده است. هتل آکور در سال 1967 ميلادي در فرانسه پايه‌گذاري شده و کم کم به يک مجموعه هتل زنجيره‌اي تبديل شد. دفتر اصلي يا دفتر کار مرکزي اين مجموعه در خيابان de France در پاريس پايتخت کشور فرانسه قرار دارد. از ديگر دفاتر کار اين مجموعه که براي ارائه خدمات و ثبت فعاليت مي‌کند، مي‌توان به دفتري اشاره کرد که در منطقه اسون (Essonne)، در نزديکي اوري (Évry)، بخش جنوبي فرانسه واقع شده است. در حال حاضر اين مجموعه داراي 3 هزار و 717 شعبه در سراسر دنيا است.

لازم به توضيح است که اين هتل توانسته چندين هتل مختلف از جمله Novotels، Sofitels، ibis و هتل مرکوري را در اختيار گرفته و مجموعه‌اي استادانه از هتل‌هاي زنجيره‌اي را به نام خود ثبت کند. در اين هتل زنجيره‌اي، تمرکز اصلي بر سادگي، راحتي و امکانات لوکس و مجلل قرار دارد. مي‌توان گفت که اين هتل يکي از مهم‌ترين هتل‌هاي بيزينس کلاس در سطح جهان محسوب مي‌شود.

  گام‌هاي توسعه

در سال 1967 ميلادي پل دابرول (Paul Dubrule) و جرالد پريسون (Gérard Pélisson) مجموعه هتل  SIEH(Société d'investissement et d'exploitation hoteliers) را پايه‌گذاري کرده و نخستين هتل Novotels را در خارج ليل (Lille) در شمال فرانسه افتتاح کرده‌اند.

آنها در سال 1967 ميلادي برند آيبيس (Ibis ) را با عنوان Ibis Bordeaux افتتاح کردند. در سال بعد مجموعه هتل  SIEH دو برند Courtepaille و Mercure را ايجاد کرده و در سال 1980 ميلادي برند Sofitels را که بعدا شامل 43 هتل شد، راه‌اندازي کرده و به ثبت رساندند. اين شرکاي موفق تجاري در سال 1982 ميلادي مجموعه بين‌المللي ژاک بورل (Jacques Borel International) را خريداري کرده، سپس به ارائه کوپن رستوران اين برند جهاني پرداختند. يک سال بعد، اين گروه نام تجاري مجموعه خود را به گروه Accor تغيير دادند. در سال 1985 ميلادي، برند هتل فورمول وان (Formule 1) را با ارائه خوابگاه‌هاي عمومي با قيمت‌هاي ارزان توسط اين مجموعه راه‌اندازي شد. اين مجموعه در سال 1990 ميلادي با به دست آوردن متل 6 (Motel 6) توانست وارد بازار آمريکاي شمالي شده و سپس زنجيره رد روف (Red Roof Inn) را ايجاد کرد که بعدا به استاروود (Starwood) فروخته شد. در سال 2010 سهامداران Accor، تقسيم اين مجموعه هتل را تصويب کردند. يک سال بعد، اين دو نهاد، تجارت در بورس پاريس را به طور جداگانه آغاز کردند. در سال 2011، Accor برندي جديد را با شعار "باز کردن مرزهاي جديد، در مبحث ميهمان‌نوازي" معرفي کرد. در نوامبر سال 2013 Accor گروه تجاري خود را با دو بخش اصلي؛ يکي HotelServices براي اپراتور و خدمات و ديگر HotelInvest براي صاحبان و سرمايه‌گذاران مجموعه دوباره معرفي کرد. در اکتبر سال 2014 ميلادي، Accor مديريت اداره اروپاي مرکزي خود را به اوربيس (Orbis) منتقل کرد. در ماه دسامبر همين سال نيز اعلام شد که براي سرعت بخشيدن به گسترش مجموعه تحت مديريت خود، با مجموعه Huazhu در چين آغاز به همکاري کرده است. در ماه ژوئن سال 2015 اين مجموعه تبديل به مجموعه هتل‌هاي آکور شد و شعار جديد خود را Feel Welcome اعلام کرد. مجموعه هتل‌هاي آکور در ماه دسامبر همين سال، اعلام کرد که با 2.9 ميليارد دلار پول نقد اقدام به خريد سهام اقامتگاه‌ها و هتل‌هاي FRHI (FRHI Hotels & Resorts) کرده و صاحب هتل‌هاي زنجيره‌اي فيرمونت (Fairmont)، رافلز (Raffles) و سوئيستلز (Swissôtel) شده است. معامله با هتل ساوي (Savoy Hotel) در لندن، هتل رافلز در سنگاپور و هتل پلازا (Plaza Hotel) در نيويورک باعث شد تا به يک مجموعه لوکس از هتل‌هاي سطح بالا و درجه تبديل شود.

جالب توجه است که مجموعه هتل‌هاي آکور در سال 2012  شبکه زنان بين‌المللي خود را با هدف ايجاد برابري جنسيتي در اين مجموعه ايجاد کرد. اين شبکه، با عنوان زنان در نسل آکور (Women at Accor Generation) که به صورت مخفف WAAG خوانده مي‌شود، آغاز به کار کرد. اين مجموعه اعلام کرده که حضور زنان را بايد در مديريت هتل‌هاي خود در سراسر جهان افزايش دهد. حضور زنان در اين مجموعه  در سال 2015، 35 درصد بوده و مديريت کل مجموعه افزايش حضور آنان را 50 درصد تعيين کرده است.

در سال 2006 ژيل پليسون (Gilles Pélisson) برادرزاده بنيانگذار هتل آکور جرالد پليسون (Gerard Pélisson) به عنوان مدير عامل جديد جاي مدير عامل پيشين ژان پارک اسپاليوکس (Jean-Marc Espalioux) را گرفت. اين تغيير مدير عامل در سال‌هاي 2009، 2011، 2013 نيز انجام شد. در آگوست سال 2013 سباستين بازن (Sebastien Bazin) بر جايگاه مديريت نشست و تا سال 2016 نيز اين سمت را در دست داشته است.

علاوه بر اين، مجموعه آکور در سال 2011 براي گسترش و توسعه در استراليا به تاسيس 48 هتل و اقامتگاه جديد پرداخت.

  برندهاي اکونومي

در آگوست سال 2012 مجموعه هتل‌هاي آکور برندهاي اکونومي يا مقرون به صرفه خود را با تبديل به ايبيس خانوادگي (ibis family) راه‌اندازي کرد که اين برند جديد شامل سه برند مکمل Ibis، Ibis Budget  (قبلا هتل ايتپ Etap نام داشت) و Ibis Styles (قبلا هتل همه فصل‌ها All Seasons نام داشت) مي‌شوند. 

برند آيبيس با لوگوي قرمز نشانگر بزرگترين سهام مجموعه هتل‌ها و اقامتگاه‌هاي آکور با 1047 هتل در 61 کشور جهان است. از سال 1997 ميلادي اين برند با دريافت گواهي کيفيت بين‌المللي ISO 9001 مطابق با استاندارهاي بين‌المللي به عنوان اولين برند اکونومي يا مقرون به صرفه شناخته مي‌شود. در واقع مي‌توان گفت هتل‌هاي اکونومي برند استاندارد آيبيس، معادل هتل‌هاي دو تا سه ستاره هستند. 

برند Ibis Budget  با لوگوي آبي رنگ، داراي 541 هتل در 17 کشور جهان است. اين شبکه در سال 2008 جايزه بهترين طراحي داخلي را از جايزه طراحي اروپايي (European Design Awards) دريافت کرد. در سال 2012 اين برند به ايجاد زيرشاخه‌هاي برند خود با عنوان هتل‌هاي ايتپ (Etap) و هتل‌هاي فرمول وان (Formule 1) پرداخت.

برند Ibis Styles با لوگوي سبز رنگ داراي 293 هتل در 25 کشور جهان است. اين برند در سال 2012 به تاسيس هتل همه فصل‌ها (All Seasons) پرداخت.

 برندهاي متوسط مجموعه

برند مرکيور (Mercure) با 732 هتل و اقامتگاه در 55 کشور دنيا، از بزرگترين برندهاي متوسط مجموعه آکور محسوب مي‌شود.

برند Adagio با 96 هتل آپارتمان در 11 کشور، آماده ارائه خدمات به مسافران، بازرگان و تجاري که خواهان اقامت طولاني و يا متوسط هستند، است. اين برند خود به دو بخش هتل آپارتمان درجه يک و ديگري هتل آپارتمان متوسط تقسيم مي‌شود. اين برند به عنوان يک همکاري مشترکي بين هتل‌هاي آکور و گردشگري پير و واکانسز (Pierre & Vacances) عمل مي‌کند.

برند نووتل (Novotel) با داشتن 414 هتل و اقامتگاه تمام سرويس و برند سوئيت نووتل (Suite Novotel) با 31 سوئيت هتل در ده کشور جهان از ديگر برندهاي اين مقياس به حساب مي‌آيند.

  برندهاي درجه يک

برند گرند مرکيور (Grand Mercure) که يک مجموعه هتل و اقامتگاه با همه خدمات داراي 15 هتل و هتل آپارتمان در هشت کشور جهان است.

برند هتل آپارتمان‌هاي گرند مرکيور (Grand Mercure Apartments) به ارائه خدمات براي اقامت طولاني مسافران مي‌پردازد. هتل آپارتمان‌هاي اين مجموعه از آشپزخانه و امکانات پخت و پز برخوردار هستند. هزينه اين هتل آپارتمان‌ها به مدت زمان اقامت مسافر بستگي دارد. اين برند داراي 15 هتل آپارتمان در چهار کشور مختلف است.

برند هتل‌هاي مه جوئه (Mei Jue) يک برند مناسب چيني‌ها وابسته به برند گرند مرکيور است. اين برند براي چيني‌هايي طراحي شده که خواهان اقامت در هتل‌هاي درجه يک هستند. اين برند داراي 79 هتل در کشور چين است.

برند هتل‌هاي ماها سيپتا (Maha Cipta)  يک برند مناسب اندونزيايي‌ها وابسته به برند گرند مرکيور است. اين برند داراي دو هتل در اندونزي است.

برند هتل‌هاي سبل (Sebel) از جمله برندهاي بسيار معتبر محسوب مي‌شود که داراي 21 هتل در استراليا و نيوزلند است.

برند هتل‌هاي ماما شلتر (Mama Shelter) هتل‌هايي زنجيره‌اي بوده که داراي طراحي شيک و زيبايي با تکيه بر سبک زندگي هستند و طراح اصلي اين مجموعه معمار مشهور فليپ استارک (Philippe Starck) است. در اکتبر سال 2014 ، 35 درصد از بودجه اين مجموعه، صرف اين برند و گسترش آن شد. در ماه آوريل سال 2015 برند ماما شلتر داراي شش هتل در بوردو (Bordeaux)، استانبول، لس آنجلس، ليون، مارسي و پاريس بود. اين زنجيره داراي يک برنامه پنج ساله براي گسترش زنجيره خود به شهرهاي آمستردام، بارسلونا، ليل فرانسه (Lille)، لندن، مکزيکو سيتي، شهر نيويورک، سئول، و يک هتل ديگر در پاريس است و اميدوار بوده تا آن را تا سال 2020 محقق سازد.

برند هتل‌هاي پالمن (Pullman) که نيز از برندهاي درجه بوده داراي 99 هتل و اقامتگاه درجه يک در 28 کشور جهان است.

برند درجه يک هتل‌هاي ام گالري (MGallery) يک مجموعه از 77 هتل زيبا در 23 کشور است. بازيگر مشهور کريستين اسکات توماس (Kristin Scott Thomas) سفير و نماينده تبليغات رسمي اين برند محسوب مي‌شود.

برند هتل‌هاي سوئيسوتل (Swissotel Hotels) به زودي بخشي از برند درجه يک مجموعه آکور خواهد شد.

  برندهاي مجلل

برند سو سوفيتل (SO Sofitel) با 121 هتل در 41 کشور جهان، از برندهاي مجلل مجموعه آکور به حساب مي‌آيد. اين برند هتل‌هاي خود را براي شهرهاي بانکوک، تايلند، بيل امبر (Bel Ombre)، موريس و سنگاپور طراحي کرده است. هر کدام از اين هتل‌ها توسط يک طراح و معمار مشهور طراحي شده‌اند.

برند سوفيتل لجند (Sofitel Legend) يک زنجيره هتل مجلل در پنج کشور است. معمولا اين هتل‌ها در بناهاي تاريخي برپا شده‌اند. اين هتل‌ها شامل هتل‌هاي سوفيتل لجند متروپل در هانوي  Hanoi ويتنام (Sofitel Legend Metropole)، گرند سوفيتل لجند آمستردام هلند (Sofitel Legend The Grand Amsterdam)، سوفيتل قديمي کاتاراک در اسوان Aswan مصر (Sofitel Old Cataract)، سوفيتل کارتاگنا سانتا کلارا کلمبيا (Sofitel Cartagena Santa Clara) و گراند هتل سوفيتل خلق شيان چين (Sofitel People’s Grand Hotel of Xi'an) مي‌شوند.

In Seeking Of Adrenaline

By Adel Ashraf Ganjuie

The new age of exploration is all about self-exploration — seeing how far you can push yourself, seeing what you’re really made of. Matador teamed up with Flights.com to help guide those whose travel style can best be described as “adrenaline junkie.” Here are some ways to make your travels even more adventurous and even more rewarding.

1. Cliff jumping

Easily the quickest activity on our list, cliff jumping / diving can be done anywhere that has cliffs, gravity, and non-lethal materials (i.e., water) at the base of said cliffs. It involves basically no preparation — all you need is a swimsuit and a little bit of courage — and there are countless amazing places around the world to do it. One notable spot for the uncertain is Rick’s Cafe in Negril, Jamaica, where, if you don’t want to jump, you can have a drink and watch other fools do it instead. For more of a challenge, check out Palawan in the Philippines.

2. Shark divinG

An important perk of diving with one of the world’s deadliest apex predators is that you’re underwater, and no one will ever know if you wet your pants. There are many types of shark dives available, from free-diving with huge, docile whale sharks, to cage diving with the infamous great white. For our money, the best spot for the latter is around Seal Island near Cape Town, South Africa. Even if the water visibility isn’t great (which, to be honest, doesn’t matter when a great white is five feet away), you may get to see the huge predators breach the water a la “Air Jaws” as they hunt the area’s many Cape fur seals.

3. Volcano trekking

You can go hiking anywhere, but there’s nothing particularly adventurous about a run-of-the-mill stroll. To remedy that, try hiking into the literal bowels of the Earth. Volcano trekking varies in definition from place to place, mostly because volcanoes vary so wildly in their activity. Haleakala, in Hawaii, for example, hasn’t done much in the past few hundred years, while the scenic volcanoes in Java are a bit more active. One of the best places to go volcano trekking, though, is Mount Etna, both because of its range of route options, its incredibly active status, and the fact that any day spent on Etna will end with a Sicilian dinner.

4. Cave diving

Scuba diving is an otherworldly experience in itself, but cave diving takes you to some of the most remote, least-touched places on the planet. It’s particularly dangerous, and thus requires an advanced certification and specialized equipment, but it’s worth it. You’ll discover geological wonders and wildlife that can be seen literally nowhere else on Earth. Become a cave diver, and you’re a legit explorer — you’ll be going places no one else has gone. One of the best known places to cave dive is in the sinkholes (or cenotes) of Mexico’s Riviera Maya, but the best cave diving spot may yet be undiscovered.

5. Kayaking with whales

Sea kayaking doesn’t need any help being awesome. If you do it in the right place, you get to see fish, dolphins, seabirds, and incredible scenery. But hey, as long as you’re being awesome, why not be awesome next to the world’s largest animals? The ultimate place to do this is in Kodiak, Alaska, where even if you don’t manage to see a whale, you’ll definitely see puffins, seals, otters, and possibly bears. Oh, and you’ll be kayaking along the rugged coastline of one of the most beautiful places in the world. Yes, please.

6. The Rickshaw Run

Remember the Cannonball Run? Well, this is basically that with less reliable vehicles, and across one of the most diverse, chaotic countries in the world. It’s a 3,500km race where you’re not given directions, just a starting point and an ending point. How you get there is up to you. Riders buy their own autorickshaws (dubbed “the Indian Disaster Machine” by race organizers the Adventurists) and trick them out with decorations before charging across the Indian Subcontinent for two weeks. It’s the ultimate example of why the journey is more important than the destination.

7. Bungee jumping

This sport has taken off quite a bit over the last few decades, and can now be done virtually everywhere on the globe. Trust me when I say the scenery doesn’t matter all that much when you’re plummeting to Earth, but one of the most beautiful and terrifying jumps is over the Nevis near Queenstown, New Zealand. You’ll jump from a cabin suspended over a gorge, and you’ll freefall for eight seconds.

8. Portaledging

You may have heard, earlier this year, about the free climbers who spent 19 days climbing Yosemite’s El Capitan cliff face. You may have wondered to yourself — “Wait, if it’s a sheer cliff face, where are they sleeping?” Climbers rely on hanging tent systems known as “portaledges.” Inevitably, the rest of the world looked at portaledging and thought, “Hey, this would be even cooler without the risk to life and limb.” So places like Waldseilgarten in Bavaria allow you to sleep in portaledge tents either on cliffs or, if you want a little more safety, suspended from trees.

9. The American Triple Crow

The United States has three undisputed jewels in its long-distance hiking crown: the Pacific Crest Trail, the Continental Divide, and the Appalachian Trail. Hiking all three involves covering 7,900 miles, including a million feet of vertical gain. You’ll visit 22 states and join the elite ranks of Triple Crown members — only around 200 people have completed all three. Take note: This one requires a bit longer than your average vacation

10. Spelunking

Some people refer to it as “caving,” but those people don’t know an awesome word when they see one. “Spelunking” basically means exploring caves. You can go from the insanely easy walking guided tours (like those through Mammoth Cave in Kentucky) to the technical and difficult, but for our money, the best place on the planet to spelunk is in Chapada Diamantina, Brazil. Hike down into the Lapão Cave, maybe go for a swim in an underwater pool, and then hike out and up to the cave roof to go bungee jumping back into it.

11. Sandboarding

At this point, getting a picture of yourself on a camel in the Sahara is passe. Instead, transfer your snowboarding skills to the desert and learn how to sandboard. It’s exactly what it sounds like. The only difference from snowboarding is a) you can wear shorts, and b) it’s impossible to build a lift on a sand dune, so you’ll be walking back up to the top. You can sandboard anywhere there are unprotected dunes, but there’s a certain appeal to doing it in the world’s largest desert, so head to Erg Chigaga in the Moroccan Sahara. Or mix sandboarding and volcano trekking in places like Cerro Negro, Nicaragua and also Iran Loot desert is an appealing place to sandboarding.

اماکن اقامتي غيرمجـاز بلاي جان مراکز اقامتي مجـاز

  فرزانه صدقي

امروزه خانه‌هاي استيجاري غيرمجاز به علت نداشتن مجوز، نظارت و الزامات بهداشتي و ايمني و پايين بودن کيفيت خدمات، تهديدي بزرگ براي صنعت گردشگري محسوب مي‌شوند.

روند رو به رشد و بازار گرم اين واحدهاي اقامتي غير مجاز و پيامدهاي آن، سياست‌هاي پشت پرده صدور مجوز براي خانه‌مسافرها و تاثير آن بر اقتصاد صنعت گردشگري و هتلداري و همچنين چرايي گران بودن بهاي يک شب اقامت هتل و ... باعث شد تا گزارشي پيرامون اين مسئله ترتيب دهيم.

   تهديدي بزرگ براي صنعت گردشگري

محمد قانعي، رئيس اتحاديه هتلداران خراسان رضوي و رئيس کميسيون گردشگري اتاق بازرگاني، صنايع معادن و کشاورزي خراسان رضوي در اين خصوص به خبرنگار نشريه هتل گفت: متاسفانه سال‌هاست که موضوع خانه‌مسافرها و خانه‌هاي استيجاري در شهر مشهد و شهرهاي شمالي متداول شده است.

وي با بيان اينکه البته فعاليت اين واحدهاي اقامتي در مشهد به چند خانه نزديک حرم امام رضا(ع) محدود مي‌شود، در ارتباط با شکل‌گيري خانه‌هاي استيجاري در اين شهر اظهار داشت: بيشتر اين خانه‌ها در زماني ايجاد شدند که شهر مشهد به اندازه کافي هتل نداشت و مسافران نيازمند تامين جا بودند اما در سال‌هاي اخير به خصوص 10 تا 15 گذشته تعداد واحدهاي اقامتي مشهد رشد داشته و تعداد خيلي زيادي نيز مجوز براي احداث هتل صادر شده است.

قانعي در توضيح بيشتر افزود: متاسفانه طي اين سال‌ها در کنار افزايش واحدهاي مجاز اقامتي، شاهد رشد واحدهاي اقامتي غيرمجاز مانند خانه‌هاي استيجاري و اماکن اقامت فصلي نيز بوده‌ايم که اين مسئله در حال حاضر تبديل به معضل بزرگي براي صنعت هتلداري شده است.

رئيس اتحاديه هتلداران خراسان رضوي با ذکر اين مطلب که ما مرتب طي اين سال‌ها اين موضوع را به روش‌هاي مختلف و به صورت فني و مشروح به گوش مسئولان رسانده‌ايم اما همچنان روند صدور مجوز براي خانه‌مسافرها ادامه داشته است، ادامه داد: متاسفانه طي 2 تا 3 سال اخير روند رشد واحدهاي اقامتي غيرمجاز و خانه‌مسافر در مشهد به گونه‌اي بوده که حتي در ايام نوروز که مشهد يکي از بهترين مقاصد سفر محسوب مي‌شود نيز همه هتل‌هاي ما پر نشده است؛ طبق آمار سال گذشته، ورودي مسافر به شهر مشهد رشد داشته است اما هتل‌هاي ما در اين ايام با ضريب اشغال کمتر از 50 درصد مواجه بوده‌اند يعني مسافر آمده اما به جاي ديگري رفته است؛ هتل‌هاي ما امسال به طور نسبي از 46 درصد ضريب اشغال برخوردار بوده‌اند.

رئيس کميسيون گردشگري اتاق بازرگاني، صنايع معادن و کشاورزي خراسان رضوي به تفاوت‌هاي عمده هتل‌ها با خانه‌هاي استيجاري اشاره کرد و گفت: مواردي چون بهداشت، استانداردها، ايمني و ... در هتل‌ها رعايت مي‌شود چراکه سرمايه‌گذار يک هتل بايد قبل از ساخت، مجوز لازم سازمان ميراث فرهنگي و موافقت شهرداري براي بحث تراکم و پروانه ساخت را بگيرد. تمام طرح‌ها نيز بايد در تمام مدت ساخت توسط کارشناس فني سازمان ميراث فرهنگي مورد تاييد قرار بگيرند. پس از بهره‌برداري نيز بايد از مجوزهاي بهداشتي، نيروي انساني آموزش‌ ديده، مدير داراي تجربه و مدرک تحصيلي مناسب با گواهي مناسب اداره هتل و ... برخوردار باشد.

وي در ادامه صحبت‌هاي خود با بيان اينکه اين در حالي است که در خيلي از واحدهاي اقامتي غيرمجاز اين مسائل رعايت نمي‌شود، افزود: ما بارها شاهد به قتل رسيدن افراد يا ساير مشکلات ديگر در واحدهاي استيجاري غير مجاز بوده‌ايم که مي‌تواند تبعات منفي براي گردشگران به وجود بياورد.

قانعي خاطرنشان کرد: صاحبان اين اماکن عملا با نپرداختن ماليات و بيمه، رعايت نکردن استانداردها، ضوابط  بهداشتي و ... قانون را دور مي‌زنند. ضمن اينکه در حاليکه هزينه تمام شده خدمات خانه‌هاي استيجاري بسيار ارزان‌تر از هتل‌ها و ساير واحدهاي اقامتي مجاز است اما اين خانه‌ها در فصل‌هاي پرمسافر قيمت گزافي هم از مردم دريافت مي‌کنند.

اين فعال صنعت هتلداري همچنين تاکيد داشت: ما به شدت نسبت به صدور مجوز خانه‌مسافرها اعتراض داريم و بارها از مسئولان خواهش کرده‌ايم تا اين موضوع را جدي بگيرند و تجديدنظري روي صدور مجوز براي خانه‌مسافرهاي شهر مشهد که اصلا نيازي نيست، داشته باشند.

قانعي در ادامه با اشاره به اينکه اين مسئله در بحث اقتصادي يک مشکل بزرگ به حساب مي‌آيد، گفت: صدور مجوز براي خانه‌مسافر و افزايش اقامتگاه‌هاي غيرمجاز (به عنوان محلي براي خدمات قاچاق انساني) نوعي تهديد براي صنعت گردشگري به حساب مي‌آيد.

رئيس هتلداران خراسان رضوي همچنين تاکيد کرد: هم اکنون به اندازه کافي واحد اقامتي داراي مجوز وجود دارد بنابراين نيازي نيست که خانه‌مسافرها نيز مجوز بگيرند يا ساخته شوند؛ در حال حاضر حدود 200 هتل در سطح شهر مشهد فعاليت مي‌کنند، 200 هتل نيز با درجه‌هاي مختلف در حال ساخت است. با بهره‌برداري از اين هتل‌ها، پاسخگوي تمام نيازهاي مردم خواهيم بود.

   توزيع خدمات سفر ناعادلانه است

حسن مهرور اصلي، رئيس جامعه هتلداران استان گيلان نيز با اين اعتقاد که تنوع خدمات هيچ اشکالي ندارد، به خبرنگار نشريه هتل گفت: اگر قرار است خدمات متنوعي براي سفر تعريف شود بايد اين پکيج زير نظر و تحت مديريت جامعه هتلداران هر استان باشد تا خدمات سفر عادلانه توزيع شود.

وي با بيان اينکه در حال حاضر در ايام پيک سفر، خدمات سفر ناعادلانه توزيع مي‌شود، در توضيح بيشتر افزود: در تمام دنيا، در اين ايام، واحدهاي اقامتي که ماليات و ارزش افزوده پرداخت مي‌کنند، در جذب مسافر، در اولويت اول و خانه‌هاي استيجاري به علت پرداخت نکردن هيچ گونه ماليات و ارزش افزوده‌اي، در اولويت دوم قرار مي‌گيرند. اين در شرايطي است که در کشورمان در ايام پيک يا غيرپيک سفر، کانکس‌ها و پلاکاردهاي تبليغاتي صاحبان اين خانه‌ها در سطح شهر است. به همين دليل هميشه خدمات سفر به صورت ناعادلانه توزيع شده و تنوع خدمات غيرمتعارف است.

وي به بيان تفاوت خدمات ارايه شده در خانه‌هاي استيجاري با هتل‌ها پرداخت و گفت: خدمات سفري که براي اين خانه‌ها تعريف شده با خدمات سفر ارايه شده در يک هتل متفاوت است. هم اکنون خدماتي که خانه‌هاي استيجاري به مسافران مي‌دهند برخلاف سيستم رايج کشور است.

وي همچنين در اين ارتباط يادآور شد: يکي از وظايف هتل‌ها براي ارايه خدمات، تعريف تمام مشخصات فردي و مکاني مسافر است اما کدام خانه‌مسافر اين کار را مي‌کند؟ حتي اسم مسافر را نمي‌پرسند. کل مسئوليت خدمات خانه‌مسافر کشور به يک شرکت واگذار شده است و سرمايه‌دار آن بدون دردسر صاحب 40 درصد درآمد حاصل از اين خانه‌ها مي‌شود.

وي با بيان اين نکته که در واگذاري خانه‌مسافرها مگر چه اتفاقي به غير از تفرقه‌افکني صورت گرفته است، اين سئوال را مطرح کرد: فعاليت خانه‌مسافرها به دنبال افزايش درآمد‌ در استان است يا موجب ورشکستگي و فروپاشي هتل‌ها؟

مهرور اصلي با تاکيد چند باره بر تهديد خانه‌مسافرها بر اقتصاد صنعت هتلداري گفت: متاسفانه هيچ استانداردي براي خانه‌مسافر تعريف نشده است. هم اکنون صاحبان اين خانه‌ها در ايران مي‌توانند تنها با گرفتن يک پروانه به ارايه خدمات سفر بپردازند. از سوي ديگر يک خانه‌مسافر بدون هيچ دردسري مي‌تواند به راحتي واگذار شود در حاليکه انجام اين کار براي يک هتل امکانپذير نيست زيرا سازمان ميراث فرهنگي به سرمايه‌گذار آن به راحتي اجازه فروش نمي‌دهد. خانه‌مسافر دست به نقد است. سرمايه صاحب آن عندالمطالبه است. صاحب سرمايه مي‌تواند در اولين فرصت در يک بنگاه خانه‌مسافر را معامله کند. اين مسئله تهديدي براي سرمايه‌گذاري در صنعت هتلداري است. وقتي اين خطر، سرمايه‌گذاري استان را تهديد مي‌کند، نبايد انتظار ارتقاي هتل 5 -4 ستاره استان‌مان را داشته باشيم.

اين هتلدار با بيان اينکه وقتي هتلداران در استان گيلان با 40 درصد ضريب اشغال کار مي‌کنند چه انتظاري مي‌توانيم داشته باشيم که خدمات و فعاليت خود را در سطح ملي بتوانند ارتقا بدهند، افزود: تنها در صورت حضور ميهمان در يک هتل است که هتلدار متوجه کمبودها و کاستي‌هاي هتلش ‌شده و براي کسب رضايت او، انگيزه پيدا کرده و سعي در ارتقاي هتل تحت مديريتش مي‌کند.

رئيس جامعه هتلداران استان گيلان بار ديگر تاکيد کرد: اعتقاد و سياست جامعه هتلداران استان گيلان اين نيست که چنين خدماتي حذف شود. برخي از مردم علاقه دارند به خانه‌هاي استيجاري يا همان خانه‌مسافر بروند. ما نمي‌خواهيم خدمات خانه‌مسافر را از ريشه بزنيم زيرا کشور ما نياز به تنوع خدمات دارد. ما بايد به سليقه مردم احترام بگذاريم اما در عين حال معتقديم خانه‌مسافر بايد زير نظر افراد متخصص هر استان اداره بشوند.

وي يادآور شد: هم اکنون جامعه هتلداران اين آمادگي را دارد تا چنين خدماتي را در کنار خدمات هتلداري ارايه دهد.

   علت گراني سفر است

فرشيد کريمي، مديرعامل شرکت آرين‌پارسه کيش و دانشجوي دکتراي مديريت آموزشي نيز در گفتگو با نشريه هتل با ذکر اين مطلب که هم اکنون بحث واحدهاي اقامتي هتل، متل، واحدهاي بين راهي، کمپ‌هاي تفريحي و پانسيون، مسافرخانه و... در دنيا تعريف شده است، گفت: متاسفانه طي چند سال اخير در ايران به جاي تشويق مردم به سمت واحدهاي اقامتي مجاز، استفاده از خانه‌هاي استيجاري غير مجاز رواج پيدا کرده و در حال حاضر اين فرهنگ از شمال تا جنوب کشورمان باب شده است.

وي دليل اين اتفاق را اعتقاد اغلب مردم بر گران بودن هزينه اقامت در هتل‌هاي ايران دانست و افزود: متاسفانه اين تصور گران بودن هتل،‌ باعث شده تا مردم براي تامين هزينه‌هاي سفر دچار وحشت شوند و به جاي اينکه از خدمات اقامتي هتل‌ها استفاده کنند براي سفر به سراغ خانه‌هاي استيجاري بروند يا از چادرها استفاده کنند. برخي هم ترجيح مي‌دهند به جاي پرداخت اين هزينه به يک هتل ايراني، به سفر خارج از کشور بروند.

   آيا واقعا هتل گران است؟

کريمي در ادامه صحبت‌هاي خود به دلايل گران بودن سفر در ايران پرداخت و گفت: اقامت و حمل و نقل، دو شاخص مهم صنعت گردشگري محسوب مي‌شوند. وقتي هزينه بليت سفر و واحد اقامتي زياد باشد، قطعا هزينه تمام شده سفر نيز گران مي‌شود بنابراين افراد به جاي تشويق به سفر با تورهاي مسافرتي، تصميم مي‌گيرند با وسايل نقليه خود به سفر بروند. حتي بسياري از آنها حاضر نيستند در رستوران‌هاي بين شهري هم غذا بخورند و غذاي خود را به همراه مي‌برند. با اين کار، فرهنگ سفر در ايران از بين رفته است.

وي همچنين درباره علت گراني هتل‌ها نيز گفت: در حال حاضر مگر قيمت تمام شده يک شبِ هتل با احتساب هزينه‌هاي آب و برق، عوارض شهرداري، ماليات، مواد مصرفي، لوازم و تجهيزات هتلداري و... براي هتلدار چقدر تمام مي‌شود؟

اين هتلدار همچنين با ذکر اينکه اين هزينه‌ها هيچ توازني با درآمد هتلداران ندارند، اظهار داشت: مگر ما چقدر مي‌توانيم با توجه به تورم، گراني مواد غذايي و بهداشتي و... و متقابلا افزايش حقوق کارمندان، قيمت يک شب اقامت در هتل را افزايش دهيم؟ وي افزود: با افزايش هزينه‌ها روز به روز درآمد ما نيز کمتر مي‌شود. بنابراين من هتلدار، سرمايه‌گذاري روي هتل‌هاي ايراني را اصلا توجيه اقتصادي نمي‌دانم. در حال حاضر سرمايه‌گذاران به جاي ساخت هتل، چهار واحد آپارتمان خريداري مي‌کنند و اجاره مي‌دهند و از سود حاصل از اين کار منفعت زيادي مي‌برند.

کريمي راهکار حل مشکل گراني نرخ هتل را اختصاص يارانه به هتلداران دانست و گفت: قطعا اگر دولت تعريفي براي واحدهاي اقامتي مانند هتل‌ها داشته باشد و به آنها يارانه اختصاص دهد، بهاي تمام شده يک شب اقامت هتل پايين مي‌آيد. در اين صورت مسافران به جاي اقامت در خانه‌هاي استيجاري که ممکن است بدترين شرايط بهداشتي و امنيتي را داشته باشد، به اقامت در هتل و استفاده از خدمات آن ترغيب مي‌شوند.

   فصلي بودن سفر و کمبود مراکز اقامتي 

مديرعامل شرکت آرين‌پارسه کيش يکي ديگر از دلايل اقبال مردم به استفاده از خانه‌هاي استيجاري را کمبود اماکن اقامتي در ايام پيک سفرعنوان نمود و گفت: اين عامل نيز دلايل خاص خودش را دارد زيرا براي ساخت هتل در ايران سرمايه‌گذاري نشده است. امروزه هزينه ساخت يک هتل در کشور بسيار بالاست. سوال اينجاست، سرمايه يک سرمايه‌گذار پس از چند سال به صاحبش بر مي‌گردد؟ آيا اصلا بر مي‌گردد؟ طبق عرف دنيا سرمايه سرمايه‌گذار بايد حداقل 5 تا 8 سال و حداکثر پس از 10 سال بازگردد. پس از آن هم منفعت و سود عايدش شود. ما اين قضيه را در کشورمان نداريم.

او همچنين به رابطه مستقيم فصلي بودن سفر و افزايش رونق خانه‌هاي استيجاري نيز اشاره کرد و گفت: بحث فصلي بودن سفر نيز از ديگر مشکلات‌ است. متاسفانه سفر در طول سال توزيع نمي‌شود و مسافران در فصل‌هاي شلوغ سفر با کمبود مکان‌هاي اقامتي مواجه هستند. اين عامل باعث شده تا خانه‌هاي استيجاري به تعداد زياد در اين ايام در مناطق کشور ما شکل بگيرد.

   برگزاري بي‌برنامه همايش‌ها

کريمي عامل ديگر را برگزاري همايش‌ها و سمينارها در ايام پيک سفر دانست و گفت: به طور معمول اين رويدادها به جاي برگزاري در فصل‌هاي خلوت، در ايام شلوغ سفر برگزار مي‌شوند. ما بايد در اين زمينه به کشورهاي ديگر نگاه کنيم. مثلا نمايشگاه‌هاي بزرگ کشور آلمان در بدترين فصل سال (پاييز و زمستان) برگزار مي‌شود. بدين ترتيب به واسطه برگزاري اين نمايشگاه‌ها، واحد پذيرش هتل‌ها و صنعت گردشگري و حمل و نقل آنها در اين ايام رونق پيدا مي‌کند.

   بايد همه بپذيرند گردشگري الويت است

اين فعال صنعت هتلداري تاکيد داشت داد: بايد بپذيريم که آيا صنعت گردشگري براي ما به عنوان يک اولويت محسوب مي‌شود يا خير. اگر جزو اولويت است بايد همه تلاش کنند تا اين صنعت به بهترين شکل ممکن توليد درآمد کند. متاسفانه ما هنوز نپذيرفته‌ايم صنعت گردشگري ناجي کشور ما از لحاظ بعد اقتصادي مقاومتي است.

وي ضمن اظهار تاسف از اينکه تا زمانيکه ذخيره نفت ما تمام نشود به صنعت‌هاي ديگرمان اهميت نمي‌دهيم، گفت: اگر روزي نفت کشورمان تمام شود بايد اقتصاد کشورمان از منابع ديگر تامين شود. چه صنعتي بهتر از گردشگري. در حال حاضر همه شعار مي‌دهند. بارها در همايش‌ها و سمينارهاي مختلف به اين مسئله پرداخته‌اند اما به کجا رسيده‌ايم؟

کريمي در پايان تاکيد داشت: صنعت گردشگري به همين راحتي راه خودش را پيدا نمي‌کند. ما در اين سال‌ها بيشتر کميت را مطرح کرده‌ايم اصلا به کيفيت کاري نداشته‌ايم. تنها به دنبال اين هستيم که تا افق فلان سال به 20 ميليون نفر گردشگر برسيم. آيا سرويس و زيرساخت‌هاي لازم آن را براي اين تعداد گردشگر فراهم کرده‌ايم؟ ما در حال حاضر اصلا زيرساخت‌هاي لازم اين کار را نداريم.

چـرا وارد رشته هتلـداری شویم؟

به تصویر صفحه 12 مراجعه شود.